Części ciała i zakupy.
1. Części ciała.
Potrzebne będą: własne ciało, ewentualnie przylepne karteczki.
Uczymy się części ciała poprzez zabawę, dotykając ich u siebie i wypowiadając zdanie (np. “That’s my nose”). Zachęcamy do tego dziecko. Możemy to robić, posiłkując się piosenkami, dostępnymi w Internecie.
Następnie wprowadzamy karteczki (dla starszych dzieci), na których są wypisane różne części ciała po angielsku. Przylepiamy je do dziecka, a potem dziecko przylepia je do nas. Ale najlepszy moment zabawy, to ten, gdy celowo popełniamy błędy. Pokazujemy ucho, mówiąc “That’s my bum”. Wówczas dziecko, prawdopodobnie zwijając się ze śmiechu, poprawia nas “No! That’s your ear!”.
2. Zakupy
Potrzebne będą: kartka papieru, kredki.
Jest to zabawa podobna do klasycznej obrazkowej listy zakupów sporządzanej wraz z dzieckiem, tyle że wzbogacona o angielskie słownictwo. Usiądźcie do stołu i wspólnie narysujcie listę zakupów. To świetna okazja, aby nauczyć się lub powtórzyć nazwy produktów. Następnie w sklepie prosicie dziecko, aby “odczytało” listę zakupów, nazywając obrazki.
Warto pamiętać, aby podczas sporządzania listy uwzględnić takie zakupowe potrzeby kilkulatka. Może być to też świetna okazja do rozmowy o tym, czego rodzina naprawdę potrzebuje, a co jest zbytkiem.
3. Kalendarz dobrego samopoczucia.
Potrzebne będą: tablica i kreda.
Powieście w widocznym miejscu niewielką tablicę kredową. Narysujcie na niej tabelę podzieloną na dni tygodnia (Monday-Sunday). Dodajcie legendę, czyli buzie wyrażające emocje (mogą być wraz z opisem, ale niekoniecznie). Każdego dnia proście dziecko, aby narysowało buzię w rubryczce danego dnia tygodnia. Pomóżcie dzieciom, które nie potrafią jeszcze czytać, znaleźć odpowiednią rubryczkę. Zachęćcie je – najlepiej na własnym przykładzie – żeby powiedziało jak się dzisiaj czuje, np.: rodzic mówi: I feel happy. What about you?, dziecko odpowiada: I feel happy, too.
To doskonały sposób także na rozmowę o dziecięcych emocjach. Niekiedy, nawet dzieciom, łatwiej jest mówić o swoich uczuciach w obcym języku, bowiem zaangażowanie intelektualne dystansuje je wówczas do przeżywanych rozterek. W niedzielny wieczór możecie użyć tej tablicy, żeby porozmawiać o kończącym się tygodniu, jego smutkach i radościach i o tym, co się zmieniło w życiu dziecka. A w poniedziałek zmażcie tablicę i zacznijcie od nowa!
--
Pozdrawiam i życzę zdrowia i spokoju ducha,
Tomasz Środa